New Cyclo-Sport Zellik

Er is nieuw bewijs gevonden voor het bestaan van een zogenaamde 'dopingfiets' in het wielrennen. De fietsen zouden een motortje aan boord hebben."Met zo'n fiets kan ik nog een rit in de Giro winnen", zegt Davide Cassani, ex-wielrenner en co-commentator van de RAI. Hij legt in dit filmpje uit hoe het systeem werkt."

De fiets is identiek aan een gewone fiets, alleen door het mechanisme gaan de pedalen steeds sneller draaien.''

De laatste weken gaat het gerucht dat Fabian Cancellara het voorseizoen domineerde vanwege een 'dopefiets'.

De UCI verwerpt de beschuldigingen aan het adres van Cancellara. "Onze commissie die het materiaal opvolgt, houdt een oogje in het zeil. Tot nu toe werd niets onwettigs vastgesteld."

Op het internet circuleert een filmpje dat suggereert dat wielrenner Fabian Cancellara op een fiets met een motortje rijdt, waardoor hij ongemerkt razendsnel kan demarreren. Zowel tijdens Parijs-Roubaix als de Ronde van Vlaanderen zou hij Tom Boonen er op die manier 'afgereden' hebben.

Dat er mechanisch gedopeerde fietsen zouden bestaan, werd eerder deze maand al geopperd in de Italiaanse krant Avvenire. Een mythe, zo klonk het toen. Maar donderdagavond kon de Italiaanse tv-zender RAI voor het eerst zo'n exemplaar aan het publiek tonen.

De 50-jarige ex-wielerprof en televisiecommentator Davide Cassani toonde hoe er bijna onzichtbaar een piepklein motortje met batterij in het frame van een koersfiets was ingebouwd. Door het motortje beginnen de pedalen vanzelf te trappen. Een renner kan makkelijk een snelheid van 50 kilometer per uur halen zonder dat hij zelf veel hoeft te trappen.

'Met zo'n fiets kan zelfs ik nog een rit in de Giro winnen', aldus Cassani, overigens ook de man die ervoor zorgde dat Michael Rasmussen de Tour van 2007 moest verlaten. Volgens de journalist zou de bewuste fiets door een professionele renner gebruikt zijn.

Boonen eraf

Het inspireerde de makers van het filmpje om het palmares van Fabian Cancellara onder de loep te nemen. Als de Zwitser in Roubaix of tijdens de Ronde demarreert, glijdt zijn rechterhand discreet naar het uiteinde van zijn stuur. 'Daarmee bedient hij niet zijn versnellingsapparaat, maar steekt hij wel zijn motor in gang', aldus de Italiaanse filmmakers. Nog volgens hen is de sprint van Cancellara 'bijzonder onnatuurlijk' omdat hij gewoon blijft zitten op zijn zadel.

Cancellara heeft al eerder de geruchten over zijn motorfiets weggelachen. 'Ik heb er ook al over gehoord, ja. Wees gerust, mijn prestaties waren het resultaat van maanden hard werken en afzien als de beesten.'

Het is de UCI menens om de geruchten rond mechanische doping bij wielrenners uit de wereld te helpen. Tijdens elke bergrit in de Vuelta zal de wielerorganisatie willekeurig na de finish de fiets van 25 renners controleren.

De commotie rond mechanische doping startte in het voorjaar van 2010 toen via filmpjes op het internet gesuggereerd werd dat Fabian Cancellara op een fiets met een motortje de Ronde van Vlaanderen zou hebben gewonnen.

Cancellara lachtte toen de geruchten over zijn motorfiets weg. 'Ik heb er ook al over gehoord, ja. Wees gerust, mijn prestaties waren het resultaat van maanden hard werken en afzien als de beesten.'  Toch nam de UCI de roddels serieus en volgen er nu fietscontroles in de Vuelta.

'Dat ze maar doen', reageerde Quick Step-manager Patrick Lefevere op het nieuws. 'Des te meer controle, des te beter.'

‘90 procent van de wielrenners in de Ronde van Italië gebruikt doping.’ Dat is een van de opmerkelijke uitspraken van de Italiaanse ex-renner Danilo Di Luca. Aan de vooravond van een groot interview op de Italiaanse televisie spreekt Di Luca honderduit over doping in het peloton. De Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport pakte alvast uit met enkele uitspraken van de 38-jarige ‘Killer van Spoltore’.

Di Luca gaf toe dat hij zelf twintig jaar lang doping gebruikte en dat 90 procent van de renners uit de Giro zich eveneens dopeert. ‘De andere 10 procent bereidt zich voor op andere koersen en is niet geïnteresseerd in de Giro. Het is onmogelijk om top tien te rijden in de Giro zonder doping te gebruiken.’

Fietsen met motortje

Volgens de Italiaan zijn er ook fietsen in het peloton die voorzien zijn van een motortje. ‘Het is een heel klein apparaatje, verstopt in de fiets, en geeft 150 watt aan vermogen.’

Nadat Danilo Di Luca twee weken geleden beweerde dat er regelmatig wielrenners rondrijden met een onzichtbaar motortje in hun fiets, stak het debat over de mogelijkheid rond mechanische doping alweer volop de kop op. De UCI laat op het WK veldrijden alvast niets aan het toeval over en controleert dit weekend de fietsen van de crossers alvast extra op een motortje.

Gisteren werden de fietsen van de medaillewinnaars bij de junioren en de dames discreet gecontroleerd door de wedstrijdcommissarissen. Het zadel werd van de fiets gehaald en met een camera werd gezocht naar de aanwezigheid van een motor.

De UCI controleerde op het WK in Hoogerheide voor het eerst op ‘mechanische doping’. Na de finish werd van de fietsen van de eerste drie in de uitslag het zadel verwijderd en met een cameraatje in de buis gekeken of er geen motor in zit.

De vraag is natuurlijk of dat een 100 procent sluitende controle is, want elke crosser beschikt over vier, vijf fietsen. Dan moeten alle fietsen aan een controle worden onderworpen en moet ook worden uitgesloten dat er niet ergens een fiets ‘verdwijnt’.

De perceptie is in elk geval dat de UCI nauwlettend toeziet op misbruik. En dat was misschien de voornaamste betrachting, na de uitlatingen van Di Luca.

Wieleke laat mechanische doping in het peloton los . Bewijs dat koersvervalsing mechanisch met motor in racefiets mogelijk is...

Dat de fiets van Ryder Hesjedal bleef rondgaan na een val in de Vuelta, deed ook de geruchtenmolen rond mechanische doping in het wielrennen opnieuw op volle toeren draaien. Charles Dauwe, voormalig fysicaprofessor aan de UGent en een groot fietsfanaat, zag de 'vreemde bewegingen' van de tweewieler ook en besloot zelf de proef op de som te nemen met zijn eigen fiets. Reed Hesjedal rond met een motortje in zijn fiets of niet?

'Deze val vindt plaats tijdens een afdaling', zegt de eredocent van de universiteit van Gent. 'De snelheid lag dus waarschijnlijk boven de 60 kilometer per uur. Op zo'n moment zit er behoorlijk wat energie in het draaiende achterwiel, ongeveer 250 joule. Als die energie in 10 seconden omgezet wordt, komt dat overeen met een vermogen van 25 watt.'

Ook de manier waarop de fiets op de grond terechtkomt, is belangrijk volgens Charles Dauwe. 'De fiets landt op 3 punten: het voorwiel, één remgreep en het achterwiel. In dat geval is er niet veel nodig is om hem te laten tollen. Het is wel eigenaardig dat er geen vertraging van de tolbeweging te zien is. Anderzijds, als er een motortje in de buis zou zitten, zouden de trappers ook verder moeten draaien. Het is een beetje moeilijk te zien, maar volgens mij blijven de trappers mooi stilstaan.'

Volgens Dauwe is de kans dat hier een motortje aan te pas kwam, dan ook erg klein. 'Bovendien, waarom zou het motortje in werking zijn. Ze waren bezig aan een afdaling?'

De vertraagde beelden van de val van Hesjedal kan je hier bekijken.

(Bron: NOS zaterdag 6 sep 2014, 20:19

Hij is de meest besproken renner in de tweede week van de Vuelta, Ryder Hesjedal. Maar in eerste instantie niet vanwege zijn prestaties. Hij zou een motortje in zijn achterwiel hebben zitten. De Canadees was het zaterdag spuugzat.

Hij legde tijdens de veertiende etappe veel van zijn agressie in een counter-attack waarmee hij in de laatste meters Oliver Zaugg achterhaalde en de rit won. Na de finish spuwde hij zijn gal nog eens naar de pers. "Ik vind het beschamend dat de media zomaar dingen verzinnen. De manier waarop er een draai aan dingen gegeven wordt, is belachelijk."

Hesjedal doelde op de verhalen die het Franse L'Équipe en het Spaanse Marca publiceerden aangaande zijn valpartij in de zevende etappe. Na zijn val bewoog zijn fiets nog, wat volgens die media erop zou kunnen wijzen dat er een motortje in het achterwiel zit.

Hesjedal reageerde zelf bijzonder boos op de geruchten en antwoordde met de pedalen. Hij won afgelopen zaterdag de rit op La Camperona. Ook de internationale wielerunie UCI was er als de kippen bij om de beschuldigingen de kop in te drukken. ‘We weten dat de technologie bestaat, maar we voeren regelmatig onaangekondigde controles uit in het peloton. Die leverden tot nu toe niets verdacht op’, aldus de UCI afgelopen donderdag.

Na afloop van de zware bergetappe van zondag werden de fietsen van de belangrijkste hoofdrolspelers onder de loep genomen. Met een endoscopische camera onderzocht de wedstrijdjury de fietsen van ritwinnaar Premyslaw Niemec en klassementsrenners Joaquim Rodriguez, Alejandro Valverde, Rigoberto Uran, Chris Froome en Alberto Contador. Er werd niets verdachts gevonden.

In de afgelopen Vuelta ontstond er veel ophef over de fiets van Ryder Hesjedal. Het achterwiel draaide na een valpartij verdacht lang door, volgens sommigen door het gebruik van een motortje. Fietsenwinkel Math Salden speelde hier op Bike Motion slim op in door een fiets met ‘mechanische doping’ aan zijn stand te hangen. De verbaasde bezoekers kregen bij navraag te horen dat de accu, die het twee uur volhoudt, in het zadeltasje zit. Het motortje zelf werd in de staande buis van het frame geplaatst en slechts een klein schroefje verraadt dat de fiets opgevoerd is. (Bron: WIELER revue 18 oktober 2014)

Ja! Wat vroeger fictie leek, en ontsproten aan de fantasie van filosofen in spe die beweerden dat alles kan - al is het maar in dromen, en blijken deze dan ook eventueel (oh, woordspeling!) bedrog - is nu werkelijkheid geworden. Daar er nooit rook is zonder vuur (tenzij het wierook is) en de UCI geen controles gaat uitvoeren gebaseerd op geruchten en vermoedens, zal het wel zo zijn dat de technische evolutie i.v.m. elektrische ondersteuning zijn weg gevonden heeft naar het professionele wielerpeloton. Er bestaan tegenwoordig inderdaad ultralichte en onopvallend ingebouwde aandrijfsystemen voor mountainbikes, trekkingfietsen en racefietsen. De motor is totaal onzichtbaar, past meestal enkel in zadelbuizen met specifieke diameter, en weegt minder dan 1 Kg. (Wat ongeveer overeen komt met een volle drinkbus).

De batterij wordt verwerkt in de zadelpen, of in een zadelzakje geplaatst. Gemiddeld voorziet de batterij in een 60-tal minuten stroom. De bediening gebeurt met een aan/uit schakelaar die eventueel draadloos kan zijn. Bij het uitschakelen van de motor kan je normaal fietsen zonder dat de motor je hindert.

De motor - zo'n 20-tal cm lang en een vermogen tot 200 W - levert je ongemerkt een extra duwtje in de rug. De motor wordt door middel van een tandwiel mechanisch verbonden met de trapas. De aanwezige versnellingen blijven werken zoals voorheen.
Bij een optimale trapfrequentie van ongeveer 60 tr/min levert de motor rond de 100 W aan de trapas, wat het gekende effect heeft alsof 'iemand je een duwtje geeft' wanneer dit nodig is (versnellen of bergop fietsen).

Mits een vakkundige montage en doordacht gebruik laat niets vermoeden dat je met een elektrische fiets op weg bent.

Deze systemen hebben geen 25 km/u snelheidslimiet en zijn dus niet toegelaten op de openbare weg, en sowieso verboden in wielerwedstrijden. Voor vrije tijd doeleinden kan meestal een snelheidsbegrenzer worden voorzien.

Omdat wielersport nu eenmaal onlosmakelijk verbonden is met geld-gewin - en de snelste zijn in de koers essentieel - is het zeer waarschijnlijk dat er momenteel hard gewerkt wordt om de aandrijfsystemen nog lichter te maken, en vooral: moeilijker om te ontdekken. Sommige systemen vragen niet meer dan het verwisselen van zadelpen om de fiets om te bouwen, eens deze 'klaargestoomd' is: de basiscomponenten verschillen nauwelijks van de standaard onderdelen, en (draadloze) schakelaars kunnen overal gemonteerd worden. De controles van o.a. het UCI zijn zo gemakkelijk te omzeilen. Daarnaast blijft het fenomeen van de fietswissels tijdens de wedstrijd alle mogelijke controles parten spelen...

Blijft natuurlijk het feit dat het mooie tijden zijn voor mensen die van techniek houden! ;) - Guy

Thomas De Gendt (Lotto-Soudal) rijdt een opvallende Parijs-Nice, en dat is ook de dopingcontrole niet ontgaan. De bolletjestrui moest zich, samen met ritwinnaar en gele trui Tony Gallopin, na afloop van de zesde rit melden. Niet voor een 'gewone' dopingcontrole, wél om na te kijken of er geen motortje verstopt zat in hun fietszadel of pedalen. Ook Jan Bakelants, samen met nog elf wielrenners moesten zich melden. Er werd niets onregelmatig vastgesteld. (zondag 15 maart 2015)

Lees het volledige artikel in Sportwereld.

Uit Het Nieuwsblad van Maandag 7 september 2015

Van den Driessche is Europees kampioene bij de U23, maar eindigde pas als elfde op het WK veldrijden. Ze was na afloop ontroostbaar en wilde niet reageren. De Europese kampioene schoot bij de start uit haar klikpedaal, moest meteen achtervolgen, maar kwam nooit in haar ritme. De achterstand liep op en toen ze bij het ingaan van de slotronde ook nog kreeg te maken met een kettingbreuk, verdween Van den Driessche uit de wedstrijd.

Uitgerekend op dit WK testte de Internationale Wielerunie UCI een nieuwe technologie om mechanische doping op te sporen. Dat leidde ertoe dat de fiets van Van den Driessche na afloop in beslag genomen en onderzocht werd.

Sinds bij de Belgische belofte Femke Van den Driessche op het voorbije WK veldrijden een fiets met een motortje werd aangetroffen, is de hele wielerwereld in de ban van de zogenaamde "mechanische doping". Bij Van den Driessche werd een motortje in de zadelbuis ontdekt, maar volgens Gazzetta dello Sport is deze techniek al lang voorbijgestreefd. De Italiaanse krant brengt vandaag paginagroot het nieuws over "elektromagnetische wielen". Die zijn peperduur maar zouden een renner 20-60 watt voordeel kunnen opleveren.

Onderzoekers van de Universiteit Antwerpen hebben een veilige manier gevonden om motortjes in een fietsframe op te sporen. Ze kunnen een motor opsporen met een warmtecamera. Zo kunnen wielrenners die gebruik maken van de mechanische fraude op heterdaad betrapt worden tijdens de koers.